Werkbezoekdag en andere leuke dingen

Hè gelukkig ben ik weer een beetje uit mijn dip. Allereerst heb ik weer sollicitatiegesprekken gehad! Niet helemaal wat ik zoek, maar altijd fijn om uit meer dan 100 brieven gekozen te worden. Dat doet me toch wel weer een beetje goed. 

Het vrijwilligerswerk houdt me ook behoorlijk bezig. Coach4you begint vorm te krijgen. En voor DUS! doe ik zo veel mogelijk aan alles mee. Nu kan het nog!

Op Twitter kwam ik nog een leuk initiatief tegen: Werkbezoekdag. Organisaties en bedrijven bieden werkzoekenden de kans een dagje mee te lopen. Gewoon om feeling met de arbeidsmarkt te houden en lekker bezig te zijn. Voor organisaties en bedrijven een kans om inzicht te krijgen in het personeelsaanbod van dit moment. www.werkbezoekdag.nl 

Dat leek me eigenlijk wel wat. Dus ik heb op Twitter een oproep gedaan. Toevallig reageerde m'n zwager hierop. Hij dacht dat de vrijwilligerscentrale Amsterdam misschien wel wat voor mij was. Hij heeft voor hen een website gemaakt. Ik heb meteen contact gezocht en wat denk je? Ze waren direct enthousiast. Morgen ben ik welkom om een middagje mee te lopen met een medewerker van communicatie. Zij gaat me het een en ander laten zien en uitleggen. Vooral wat zij voor jongeren doen, heeft mijn interesse. De website die Michiel heeft gemaakt, is ook gericht op jongeren: www.trotsopmijnactie.nl. Ook is er eind van de middag een netwerkorrel voor vrijwilligers die een plek zoeken bij culturele organisaties. Ik ga helpen voorbereiden en misschien ook nog even netwerken. 

Ik heb er erg veel zin in. Ik heb het nog drukker dan toen ik nog een baan had ;-)

Erg veel leuke ontwikkelingen dus. Dat maakt het feit dat ik me toch heb moeten aanmelden voor ww een stuk minder pijnlijk! 

Gemotiveerd en actief blijven

Ik zit in een dip! Wat een baan zoeken betreft (voor de rest gaat het eigenlijk wel goed met me). Ik verstuur nu zo'n 5-10 sollicitaties per week. Dat voelt goed. Ik schrijf ook nog steeds bij iedere sollicitatie een nieuwe brief en probeer mijn cv aan te passen aan de functie. Vooral het zoeken naar geschikte vacatures kost veel tijd. De banen liggen niet voor het oprapen. Ik merk dat ik steeds breder ga kijken. Niet alleen qua afstand/regio, maar ook qua functie. 

Maar zoveel sollicitaties versturen, betekent ook heel veel afwijzingen helaas. Bijna elke dag krijg ik afwijzingen binnen. En hoewel ik het best goed kan relativeren, doet het toch wat met je zelfvertrouwen. Omdat ik nu nog officieel in dienst ben bij mijn werkgever, sta ik niet in de boeken als werkloos. Ik heb nog tot 1 januari om een nieuwe baan te vinden. Anders wordt het toch aanmelden bij het UWV voor een uitkering ben ik bang. Dat had ik een paar jaar geleden toch niet gedacht. Eigenlijk wil ik ook helemaal niet in de WW. Ik vind het vervelend om van een uitkering te moeten leven. Ik ben jong en gezond, heb een diploma en ervaring. Ik wil gewoon werken voor mijn geld. Maar ja het is niet anders. Ik doe ook echt m'n best om werk te vinden, dus daar hoef ik me niet schuldig over te voelen. 

En ik doe ook mijn best om actief te blijven. Ik wil me graag nuttig voelen. Ik steek dan ook veel van mijn tijd, naast het solliciteren, in vrijwilligerswerk. En dat doet me goed. Ik ga steeds meer doen voor DUS! (Politieke partij) en voor het coach4you project dat ik ga opzetten. Hierdoor breid ik ook mijn netwerk steeds verder uit. En het zorgt ervoor dat er geen gat in mij cv gaat ontstaan. Vanuit mijn netwerk krijg ik ook behoorlijk wat tips voor (toekomstige) vacatures. Het is een prettig idee dat mensen met je meedenken en meeleven. 

Dus hoewel ik me wel een beetje zorgen begin te maken, blijf ik wel gemotiveerd en actief. Ik ga niet bij de pakken neerzitten. Maar het valt niet mee.....

Zelfstandig verder

In het reïntegratietraject 2e spoor, dat werd betaald door mijn werkgever, werd ik begeleid door een jobcoach in het zoeken naar werk. Nu ik hersteld ben en er voor mij geen plek meer is bij mijn werkgever, hebben we een punt moeten zetten achter de samenwerking. Dat betekent ook dat ik nu verder moet zonder jobcoach. Gelukkig heb ik erg veel van haar geleerd en heb ik nu genoeg kennis en kunde om zelfstandig mijn zoektocht naar een nieuwe baan voort te zetten. Dat ik hersteld ben, betekent ook dat ik nu voorzichtig weer in mijn eigen vakgebied aan het solliciteren ben. En dat valt niet tegen. 

Inmiddels heb ik ook al wat gesprekken gehad en wat voelt het goed om uit 80 brieven gekozen te worden! Dat geeft weer een hoop zelfvertrouwen. Het geeft me ook weer energie om naar vacatures te zoeken en te solliciteren. Ook als ik eigenlijk twijfel aan mijn geschiktheid voor een functie. Gewoon doen en kijken waar het schip strandt. Dat geldt trouwens ook voor sollicitatiegesprekken. Ik heb hier dan ook totaal geen zenuwen meer voor. Ik denk maar zo: als ik echt geschikt ben voor een baan, moet ik in het gesprek gewoon zoveel mogelijk mezelf kunnen blijven. En tot nu toe zijn gesprekken vooral heel erg leuk en interessant geweest. 

Wat ik me wel steeds meer afvraag is hoe mensen die niet met de computer, internet en social media overweg kunnen, zoeken naar werk? Zelfs solliciteren gaat bijna alleen nog maar via internet. Ik hoop dat instanties als het UWV deze mensen hier goed in bijstaan. Ik ben blij dat ik mijn weg goed weet te vinden en dat het me lukt bijna elke dag een sollicitatie de deur uit te doen. 

Ik heb het gevoel dat mijn nieuwe baan steeds dichterbij komt!

Kruispunt

Ieder nadeel heeft z'n voordeel, neem je tijd, rustig aan, dit is het moment om te ontdekken wat je echt wilt enz. Deze adviezen krijg ik de afgelopen dagen regelmatig. Ik was zelf de laatste tijd alleen maar bezig met mijn zoektocht naar geschikte vacatures. Ik wil gewoon zo snel mogelijk een nieuwe baan. Maar misschien is het wel waar? Zit ik nu op een belangrijk kruispunt in mijn leven? Wat wil ik nu eigenlijk? Waar zie ik mezelf over 5 jaar? Hoe ga ik daar naar toe werken? Dat zijn de vragen die nu belangrijk zijn. Dit is zo'n moment in je leven dat je keuzes kunt maken, dingen kunt veranderen.

Gisteravond hadden we een leuke bijeenkomst van DUS! We hebben gebrainstormd over de campagne. Ook daar kwam mijn zoektocht naar werk ter sprake en ook nu werd weer benadrukt dat netwerken het belangrijkste is. De meeste mensen vinden tegenwoordig via hun netwerk een baan. Dat betekent niet dat je maar moet stoppen met vacatures zoeken en solliciteren. Het betekent wel dat je een netwerk moet creëeren waarin jij je op je plek voelt. Ga de dingen doen die goed voelen, die je leuk vindt, waarin je kunt uitblinken, waarin je je talenten kunt ontdekken! De kans dat er dan iets op je pad komt dat bij jou en je toekomst past, is erg groot. 

Careerevent

Gister was ik op het careerevent in de jaarbeurs in Utrecht. Een gratis event voor studenten, starters en jonge professionals.

Ik had me van te voren aangemeld voor twee gratis workshops, die onderdeel waren van het faircareer gedeelte van het event. Dit deel werd georganiseerd door oneworld. 

De eerste workshop ging over de 12 trends in duurzaam ondernemen. Asceline Groot van de ASN bank lichtte in een presentatie de 12 trends toe. Erg leuk en inspirerend. 

De tweede workshop ging over best practices in maatschappelijk verantwoord ondernemen. Chantal Inen, van de Punchy Pack, vertelde hoe zij tot het idee van Punchy Pack is gekomen, hoe ze hier uitvoering aan heeft gegeven en wat belangrijk is als je zelf ideeën of dromen hebt. Echt een goed verhaal.

Daarna was het de beurt aan Peter Meijer die in Malawi het bedrijf Sakaramenta heeft opgezet (www.sakaramenta.com). Een verhaal over dromen, cultuurverschillen, vertrouwen en controle enz. Ook erg inspirerend!

Na de workshops ben ik nog even langs wat stands gelopen. Oneworld stond er, maar daar heb ik al veel ervaring mee. Verder stands waarin je advies kon krijgen over cv's, solliciteren een linkedin-foto kon laten maken enz. Niet zo interessant voor mij. Ik heb veel informatie en tips van mijn jobcoach gekregen en inmiddels al veel ervaring in het solliciteren. Wel interessant voor mensen die net beginnen met solliciteren!! Het master-gedeelte heb ik gelaten voor wat het was.

Al met al een goed georganiseerd event, leuke workshops en zeker voor studenten en starters erg interessant!

Blog-effect

Sinds ik vorige week met dit blog begonnen ben, heb ik al meermalen de vraag gehad of het werkt? Ik geef dan aan dat de tijd dat zal uitwijzen en dat je na een week nog niet zoveel kunt zeggen hierover. Ik heb nog geen nieuwe baan, dus wat dat betreft.....

Maar ik kan inmiddels wel zeggen dat het z'n effecten heeft. Ik heb al tips voor vacatures binnengekregen van mensen die ik niet ken, via Twitter bijvoorbeeld. Mijn blog wordt toch al geretweed en inmiddels ook door anderen op linkedin genoemd. En dat na 1 week! Gister noemde iemand op Twitter mijn blog een verhaal over "de hopeloze zoektocht van een CMV'er naar werk". Maar hopeloos ben ik nog niet hoor! Ik ben nog steeds gemotiveerd, ondanks alle afwijzingen. 

Overal op internet lees ik artikelen over solliciteren en over dat je origineel moet zijn. Het internet staat vol met tips hoe je op zou kunnen vallen: opvallende cv's, foto's, powerpoint presentaties, sollicitatiebrieven in flessen, hele boekwerken enz. Aan de andere kant lees ik weer ervaringen van recruiters en intercedenten die zeggen dat ze allereerst alleen maar cv's scannen op geschiktheid en dat al die opvallende zaken hen alleen maar op de zenuwen werken. 

En dan nog het bellen n.a.v. een vacature. Moet je dit nou wel of niet doen? Denk dat het afhankelijk is van de vacature en het soort bedrijf. En je moet wel goede vragen voorbereiden. Niet lukraak gaan bellen en vragen stellen waarvan de antwoorden op de website al te vinden zijn. 

Ik kreeg nog wel een hele goede tip van mijn coach. Dit ging met name over afwijzingen. Die zijn vaak nogal onpersoonlijk en soms zelfs automatisch gegenereerd. Zij adviseerde mij bij een afwijzing af en toe gewoon terug te mailen en om een toelichting te vragen. Of bijvoorbeeld te vragen om advies: ik ben nu niet geschikt voor de functie, maar wat adviseert u mij te doen of te ondernemen om over een jaar wel geschikt te zijn. Welke opleiding of cursus kan ik doen, welke vaardigheden zou ik moeten ontwikkelen? Hiermee val je op en bij een goed antwoord heb je er ook nog echt wat aan.

Kortom solliciteren is constant afwegen hoe je het zult aanpakken. Ik blijf een aantal zaken in ieder geval doen:

1- mijn cv aanpassen aan iedere vacature

2- steeds een andere brief schrijven

3- niet teveel open sollicitaties sturen, maar vooral gerichte

4- netwerken, netwerken en netwerken

5- mijn blog schrijven en promoten

6- mezelf blijven

En over opvallen gesproken: hopelijk heb ik mijn nieuwe visitekaartjes op tijd binnen voor het careerevent in Utrecht volgende week!

Netwerken is net werken

Je kans op een nieuwe baan vergroot je aanzienlijk door te netwerken. Op internet kun je hier veel informatie over vinden. Probeer je netwerk uit te breiden door middel van verschillende activiteiten. 

Internet en social media zijn daarvoor natuurlijk heel erg geschikt. Zo maak je gebruik van het netwerk van je netwerk en word je bereik nog groter. Laat te pas en te onpas weten dat je werk zoekt. Je weet maar nooit wat het je oplevert.

Ikzelf doe sinds kort vrijwilligerswerk voor een lokale politieke partij (DUS!) Buiten het feit dat ik ervaring op doe, die goed op mijn cv staat, vergroot het mijn kansen op een baan. Ik leer veel nieuwe mensen kennen en laat hen ook allemaal weten dat ik werk zoek!

Binnenkort ga ik ook naar een careerevent in Utrecht. Daar ga ik twee workshops volgen. Op internet is veel informatie en ondersteuning te vinden, geheel kosteloos. Ik neem een stapel cv's mee en dan netwerken maar!

http://www.intermediair.nl/carriere/een-baan-vinden/vinden-en-gevonden-worden/op-zoek-naar-een-baan-gebruik-je-netwerk-goed

https://www.careerevent.nl

CMV, wat kun je ermee?

De afgelopen week alleen maar weer afwijzingen binnen gekregen. Ik loop aan tegen iets waar veel CMV'ers tegen aan lopen: niemand weet wat een CMV'er kan of doet. 

De opleiding Culturele en Maatschappelijke Vorming is breed, heel breed. Het valt onder de sociaal agogische opleidingen, maar je wordt niet opgeleid tot hulpverlener of pedagoog. Nee, als CMV'er wordt je opgeleid tot SOCIAAL CULTUREEL ONDERNEMER! Maar wat dat precies inhoudt, vindt zelfs een CMV'er lastig uit te leggen. 

Een CMV'er probeert mensen te stimuleren om maatschappelijk betrokken te zijn en deel te nemen aan culturele en sociale activiteiten in hun buurt of stad. Als CMV'er ben je ook in staat zelf culturele of sociale activiteiten te organiseren. Je ondersteunt mensen in hun persoonlijke ontwikkeling en helpt hen op te komen voor hun belangen. Je hebt een brede maatschappelijke interesse en je wilt graag een bijdrage leveren aan een leefbare samenleving. 

Klinkt goed toch? Tijdens je opleiding leer je meer over projectmanagement, onderzoeken, (ontwikkelings)psychologie, groepsdynamiek, organiseren, het begeleiden en coachen van mensen, enz enz.

Tijdens je opleiding krijg je ook de kans stage te lopen bij verschillende instellingen. Ikzelf heb mijn derdejaarsstage doorgebracht bij een podium/club in Amsterdam, waar ik verantwoordelijk was voor het muziekprogramma. Dit werk had ik ook graag na mijn opleiding willen gaan doen.

Maar het lijkt erop dat al het werk waarvoor je als CMV'er wordt opgeleid, in de praktijk uitgevoerd wordt door vrijwilligers of stagiaires. En werkgevers hebben geen idee wat een CMV'er allemaal in z'n mars heeft. Je komt na je opleiding eigenlijk altijd in het welzijnswerk terecht en dan vooral jongerenwerk of opbouwwerk. Niks mis mee natuurlijk. Maar veel CMV'ers kiezen voor de opleiding om meer in de kunst en cultuur sector terecht te komen bijvoorbeeld. En nu ben ik officieel arbeidsongeschikt voor mijn eigen werk (jongerenwerk/welzijnswerk) en moet ik dus zoeken naar iets anders. 

Ik vind het zo moeilijk geschikte vacatures te vinden. Vacatures die bij mijn opleiding en ervaring passen en waarin ik niet aanloop tegen mijn beperkingen. Die beperkingen zijn overigens niet zo heel spannend hoor, maar toch redelijk bepalend. Ik ben overspannen geraakt door het onregelmatige karakter van het jongerenwerk. En ik kan moeilijk omgaan met de onduidelijkheid, onzekerheid en het gebrek aan structuur dat vaak inherent is aan het welzijnswerk en dan vooral het jongerenwerk. Dat betekent niet dat ik nooit meer jongerenwerk kan doen, maar nu even niet, in ieder geval niet zoals ik het altijd heb gedaan. 

Ik zoek op dit moment naar vacatures in zowel de culturele sector als de nonprofit sector. Ik solliciteer op functies als educatiemedewerker bij een museum, vrijwilligerscoördinator bij een goed doel, projectmedewerker bij evenementen enz. Maar deze functies zijn dus vaak vrijwilligersfuncties of stages. Of je wordt als CMV'er net niet geschikt genoeg geacht. De leuke en betaalde functies zijn schaars. 

En dat terwijl CMV'ers toch multi-inzetbaar zijn. Ze zijn echte organisatietalenten, goed met mensen, creatief, stressbestendig, flexibel, hebben vaak ervaring in pr, horeca, coachen, onderzoeken, beleid enz. Ze hebben brede interesses op het gebied van kunst en cultuur, sport, natuur enz. En het allerbelangrijkste is dat het meestal hele leuke, sociale, meelevende en inspirerende, maar ook professionele mensen zijn. 

Nu de verantwoordelijkheid voor alle zorg en welzijn wordt overgedragen aan gemeentes, wordt erop gehamerd dat onze maatschappij moet veranderen in een participatiesamenleving. Dit houdt in dat mensen zelf meer verantwoordelijkheid moeten nemen voor de zorg en welzijn in hun eigen omgeving. Het betekent ook dat er nog meer gesteund gaat worden op de inzet van vrijwilligers en mantelzorgers. Maar dat gaat natuurlijk niet zomaar. Het werven van vrijwilligers, de aansturing en begeleiding van vrijwilligers, de ondersteuning van mantelzorgers, het zijn allemaal typisch taken voor een CMV'er! Misschien zit daar dan toch een beetje toekomstperspectief voor alle CMV'ers! 

Zo, ik hoop hiermee te hebben bijgedragen aan wat meer duidelijkheid en een positief beeld van de CMV'er! Kom maar op met die aanbiedingen ;-)

Curriculum vitae oké?

Geen sollicitatie zonder goed cv. Het is belangrijk om je cv echt goed up to date te houden. Probeer hem daarom regelmatig bij te werken. Er zijn verschillende websites met goede tips over de opbouw en inhoud van je cv. 

Voor mij waren er een paar tips die eruit sprongen:

1- houd het kort en bondig

Bij 0-2 jaar werkervaring 1 A4, meer dan 2 jaar werkervaring max. 2 A4

2- gebruik een standaard cv en houd het simpel qua opmaak, layout enz.

Geen poespas dus en een goed leesbaar lettertype! Een foto mag eventueel.

3- begin steeds met de meest recente informatie en werk dan terug in de tijd.

Dus bij werkervaring je meest recente baan etc. 

4- pas je cv regelmatig aan aan je sollicitatie

Goede tip van mijn reïntegratie-coach! Kijk bij elke individuele sollicitatie wat er precies van je gevraagd wordt en probeer dit te benadrukken in je cv. Vragen ze bijvoorbeeld een echte organisator? Leg dan de nadruk op alle activiteiten die je hebt georganiseerd. Probeer dus elke keer kritisch naar je cv te kijken. 

5- Probeer vooral geen gaten te laten vallen in je cv! 

Ook als je een tijdje niet werkt. Probeer deze tijd in te vullen met zaken die je hebt ondernomen, cursussen, workshops, vrijwilligerswerk enz. 

6- Laat anderen je cv lezen. 

Mensen die je goed kennen, kunnen aangeven of je cv goed weergeeft wie jij bent. Vooral wat betreft je talenten en goede eigenschappen, want het is soms lastig dit over jezelf op papier te zetten! En ook fijn om eens van een ander te horen toch?!

Oriënteren en zoeken

Eerst (opnieuw) oriënteren 

Wanneer je arbeidsongeschikt bent voor je eigen werk, kom je in een reïntegratie 2e spoor terecht. Het betekent dat je dus naar "ander" werk gaat zoeken. Werk waarbij je rekening houdt met je beperkingen, maar wat wel past bij wat je kunt en wilt. 

Voor mij was het dus erg belangrijk me daar eerst op te oriënteren. In het traject begon ik dan ook met allerlei beroepskeuzetesten. Zeer leuk en leerzaam. Uiteraard werden deze testen mij aangeboden door het reintegratiebureau, maar online zijn er ook zeker een aantal te vinden. Het is echt van belang om voor jezelf eerst af te bakenen in welke richting je wilt gaan zoeken en voor jezelf helder te krijgen waar jij jezelf in de toekomst ziet. Dat geldt trouwens ook als je net van school komt of wel arbeidsgeschikt bent. Het kan absoluut geen kwaad eerst de tijd hiervoor te nemen. 

Motivatie

Beroepskeuze en interesses testen is dus van belang. Maar deze testen geven toch vaak slechts een momentopname weer. Om nu eens goed voor mezelf uit te zoeken hoe ik in het leven sta en daarmee ook in het werk, ben ik aan de slag gegaan met een motivatie-onderzoek. Ik heb hiervoor een zeer goed boek gevonden van Anton Philips en Annemiek van Kessel, getiteld: "de kracht van motivatie". 

In dit boek ga je, door je eigen ervaringen te analyseren, ontdekken wat jouw motivatie is. En dat is geen momentopname. Het gaat in het boek om het systeem van individuele motivatie analyse (oftewel sima). De basisgedachte is dat iedereen een uniek motivatiepatroon heeft. 

Dit motivatiepatroon kun je voor jezelf met dit boek in kaart brengen. Uiteindelijk weet je dan wat jou voldoening geeft, welke vaardigheden je gebruikt, welke omstandigheden voor jou motiverend zijn, welke onderwerpen jou blijvend boeien en wat de plaats is binnen een organisatie, dus ten opzichte van collega's, leidinggevenden of ondergeschikten, waarin jij het beste tot je recht komt. 

Profiel

Als je dan weet wat je interesseert en motiveert en je duidelijk hebt in welke richting je wilt gaan zoeken, kun je voor jezelf een soort profiel maken. In mijn geval heeft het reintegratiebureau dit voor mij gedaan. Maar volgens mij is dat ook wel zelf te doen. Ga zoeken welke beroepen bij je profiel passen. Probeer aan de hand daarvan te zoeken op internet via allerlei vacature-sites. Probeer daar een soort vast rondje van te maken. Ik heb het geluk dat het reintegratiebureau een jobport heeft. Daarin zijn zoekprofielen voor mij aangemaakt. Maar ook daarbuiten zoek ik naar vacatures. Ik kijk nu bijvoorbeeld vaak op:

www.culturelevacatures.nl

www.fondsen.org

www.oneworld.nl

En als ik dan mijn vaste rondje heb gedaan, ga ik even googlen. Vaak kom ik dan ook weer op bruikbare vacaturesites terecht, die ik dan toevoeg aan mijn rondje. Zoeken, zoeken, zoeken!

http://www.bol.com/nl/p/de-kracht-van-motivatie/9200000005426614/

Waarom dit blog?

Ik zoek werk! Dat doe ik nu al een paar maanden en ik kan je vertellen: het valt niet mee! Vorig jaar werd ik ziek, overspannen. Balen natuurlijk! En helemaal omdat ik nu niet meer kan terugkeren in mijn eigen functie. 

2e spoor 

Vanuit deze situatie kwam ik begin dit jaar terecht in een traject reïntegratie 2e spoor: Is een werknemer langdurig niet in staat om zijn eigen werk wegens ziekte uit te voeren en is terugkeer bij zijn eigen werkgever niet meer mogelijk, dan is passend werk bij een andere werkgever de volgende optie. Dit heet re-integratie tweede spoor. Ik word hierin gecoacht door iemand van Epheon. Dat gaat eigenlijk heel goed. Er gaan wekelijks een flink aantal sollicitaties uit. Een keer in de twee weken komt mijn coach langs en nemen we de sollicitaties door. Zij adviseert mij en geeft me tips. Ook helpt ze met het zoeken naar vacatures. Maar tot nu toe heeft het alleen maar afwijzingen opgeleverd. 

Onzeker 

Ik heb een HBO-diploma, 12 jaar ervaring, ben toch best een leuk type. Toch komen er alleen maar afwijzingen binnen. Best iets om onzeker van te worden. Waar ligt het nou aan? Volgens mijn coach ligt het echt niet aan mij. Het ligt aan de tijd. Er zoeken zoveel mensen een baan. Op sommige vacatures krijgen organisaties wel 500 brieven binnen. En als je dan net niet voldoet aan de eisen.... 

Ondanks mijn onzekerheid blijf ik gewoon optimistisch doorgaan met zoeken. Mijn toekomstige baan zit er gewoon tussen! 

Delen, opvallen en voor mezelf 

Dit blog ga ik bijhouden om een aantal redenen. Allereerst wil ik mijn ervaringen delen. Hopelijk hebben andere werkzoekenden er wat aan! Ten tweede hoop ik hiermee ook op te vallen tussen alle andere sollicitanten. En uiteindelijk helpt het mij ook om alles van me af te schrijven!